Waterstofperoxide of natriumperboraat in combinatie met ultraviolet voor verwijdering van 1,4-dioxaan uit afvalwater, terwijl TOC-niveaus worden bewaakt met Teledyne Tekmar Fusion
Er werd een vergelijkende analyse uitgevoerd van ultraviolette geavanceerde oxidatieprocessen (UV-AOP’s), waarbij gebruik werd gemaakt van natriumperboraat (UV/NaBO3 AOP) of waterstofperoxide (UV/H2O2 AOP), om de eliminatie van 1,4-dioxaan uit tertiair afvalwater aan te pakken. [1]. De effectiviteit van beide UV-AOP’s werd verder onderzocht door azijnzuur op te nemen. Uit de resultaten bleek dat natriumperboraat en waterstofperoxide vergelijkbare prestaties vertoonden. In specifieke termen vertoonde de UV/NaBO3 AOP met 6 milligram per liter (mg/L) als H2O2 een reductie van 43,9% in 1,4-dioxaan, terwijl de overeenkomstige UV/H2O2 AOP een reductie van 42,8% liet zien. Ondanks de vergelijkbare uitkomsten zijn de kosten van NaBO3 grofweg 3,3 keer hoger dan die van H2O2. Niettemin brengt de vaste toestand van NaBO3 aanzienlijke voordelen met zich mee voor externe en mobiele operaties. In tegenstelling tot H2O2-oplossingen, die na verloop van tijd verslechteren en herhaaldelijke en dure verzendingen vereisen, biedt NaBO3 een handige H2O2-bron. Leveringen voor de lange termijn kunnen in één keer worden verzonden en indien nodig worden voorbereid, waardoor logistieke uitdagingen worden beperkt. Er werd vastgesteld dat de introductie van azijnzuur in de UV/H2O2 AOP de eliminatie van 1,4-dioxaan verbetert, waardoor de werkzaamheid van de behandeling met 5,7% toeneemt. Tijdens het onderzoek is voor de bepaling van TOC gebruik gemaakt van een Teledyne Tekmar Fusion TOC analyser.